„Četvrta priroda“ (4th NATURE); „Četvrta priroda“ je teorijski koncept većih prirodnih celina koje je uredio čovek, a koje pokazuju visoku kompleksnost kroz povezivanje prirode i tehnologije, infrastrukture i pejzaža
Arhitektura
Linijski Park
Lokacija / Beograd, Srbija
Godina / 2020 – u izgradnji
Površina / 32000m²
Klijent / Grad Beograd
Projektantski tim / Marina Lazović / Dijana Savanović / Predrag Ignjatović /
Danica Stojiljković / Zoran Lazović / Dunja Nedeljković
3d model i grafička prezentacija / Filip Popović
„Četvrta priroda“ (4th NATURE); „Četvrta priroda“ je teorijski koncept većih prirodnih celina koje je uredio čovek, a koje pokazuju visoku kompleksnost kroz povezivanje prirode i tehnologije, infrastrukture i pejzaža. Sam naziv „4th NATURE“ predstavlja igru reči koja je zasnovana na fonetskoj sličnosti reči fourth (četvrta) i fort (tvrđava), a koja ističe povezanost linijskog parka sa Kalemegdanskom tvrđavom, kao i njegovu funkciju u ekološkoj odbrani grada).
U konceptu „Četvrte prirode“ ne postoji više dijalektika prirode protiv grada, ili prirodnog protiv artificijalnog već se zauzima pozicija u onom delu spektra koji je neophodan da se formira životna sredina koja ima kapacitete da ublaži odnosno otkloni lokalne efekte klimatskih promena. „Četvrta priroda“ je proizašla iz strategije pametnih gradova gde se upotrebom savremenih tehnologija vrši monitoring u cilju optimizacije resursa i procesa. Prirodna sredina se prati i kontroliše, ekologija je ojačana sa namerom da se performanse i responzivnost poboljšalju u cilju predupređivanja disbalansa u životnoj sredini.
Ovaj koncept podrazumeva dinamičnost i održivost pejzaža što znači da se data urbano-prirodna struktura prati i menja u skladu sa aktuelnim i očekivanim izazovima indukovanim klimatskim promenama, potrebama stanovnika i grada. U tom smislu, zelene površine pokrivene urbanim šumama, brežuljcima, livadama, urbanim voćnjacima i cvetnim baštama u okviru linijskog parka nisu statično definisane, već će se menjati u skladu sa preovlađujućim klimatskim prilikama i potrebama u budućnosti. Zelene površine su ispresecane tokovima koji evociraju istorijski kontekst nekadašnjih šinskih trasa a koje su transformisane u pešačke staze, biciklističke staze, staze za trčanje, tok plitkog potoka-fontane uz pešačku stazu. Usposavljanje nove kulturno konstruisane veze sa prirodom, istorijom i tehnologijom ostvaruje se putem prostora za društvene aktivnosti koje čine multifunkcionalani prostori za igru i sportove, paviljon za umetničke instalacije, vidikovac, terase za sunčanje, i prostori za povremena dešavanja, koji su tačkasto koncentrisani uz postavljene staze. Ovim se postiže mozaičnost i raznovrsnost mikroklime i urbana dinamičnost sadržaja u okviru velikog kompleksnog sistema „Četvrte prirode“ integrisanog u gradsko jezgro.
