Unutrašnje dvorište se preko otvorenih pristupnih pešačkih površina “izliva” I prolazi u otvoreniji javni prostor do ozelenjenih platoa
Arhitektura
Dr Ivana Ribara
Lokacija / Beograd, Srbija
Godina / 2011
Površina / 66 927m²
Klijent / Direkcija za građevinsko zemljište i izgradnju Beograda
Projektantski tim / Marina Lazović / Danica Stojiljković / Dunja Nedeljković
3d model I grafička prezentacija / Filip Popović
Lokacija stambenog kompleksa nalazi se na teritoriji opštine Novi Beograd uz ulicu dr Ivana Ribara, koja predstavlja i pristupnu saobraćajnicu ka novoprojektovanom kompleksu.
Sama parcela orjentisana je severo-istočno, jugo-zapadno sa denivelacijom na terenu I uticajem vetrova sa jugo-istočne strane. Ove morfološke karakteristike u mnogome su uticale na način formiranja stambenih objekata na lokaciji. Lokaciju okružuju stambeni kompleksi sa severne I severo-istočne strane, dok se sa jugo-istočne strane očekuje izgradnja sportsko-rekreativnog kompleksa. Sagledavajući okolnosti šireg okruženja uklapajući se u propisane parametre kao I u morfologiju terena, nametnula se ideja da se denivelacija terena od 5 metara iskoristi kao neophodan prostor za parkiranje.
Stambeni kompleks formiran kao zatvorena blokovska struktura integriše prostor unutrašnjeg “ intimnog” dvorišta sa ozelenjenim sportsko-rekreativnim površinama na najvišoj koti lokacije. Ovakvom strukturom smo pokušali da pomirimo uticaj jakih vetrova sa jugo-istočne strane I istovremeno iskoristimo osunčanost za stambene jedinice.
Projekat, ograničen postojećim “rigidnim” urbanističkim planom ovog područija, koje je moralo biti praćeno, zamenjuje nedostatak spoljašnjeg javnog prostora zajedničkim ambijentima unutar kompleksa.
Veliki otvoreni prostor unutar bloka osmišljen u vidu zajedničkog dvorišta, predstavlja “javnu baštu” okrenutu ka suncu namenjenu za igru dece, sport I relaksaciju.
integrišući se sa sportsko rekreativnim sadržajima ispod kojih su projektovani otvoreni, delimično natkriveni I natkriveni parking prostori.
Stanovi, tipološki projektovani oko centralnog jezgra, svoju inividualnost izražavaju kroz balkonske ispade ili upade na fasadi, na različitim pozicijama, čime daju akcente I čitavom naselju dinamičan karakter. Arhitektonski koncept kompleksa je bio da spoljašnju fasadu karakterišu uvučene terase – lođe, obzirom na veću izloženost atmosferskim uticajima, ona je na ovaj način zaštićena, intimna I ušuškana. Dok fasadu ka unutrašnjem dvorištu karakterišu terase koje izlaze u prostor stvarajući dinamiku.
Upotreba boje na fasadi nadomešćuje skromne mogućnosti za upotrebom kvalitetnijih materijala I daje celom kompleksu vedriji karakter.
